Een aantal jaren geleden maakte ik in mijn eentje een hele mooie rondreis door Jordanië. Ik opende mijn hart voor het schitterende land en het nam er rotsvast een plekje in. In 2019 ging ik dan ook dolgraag weer terug naar Jordanië, deze keer met mijn gezin. En ik wist zeker wat niet mocht ontbreken tijdens deze reis. Iets dat ik helaas de eerste keer niet had kunnen doen. Overnachten in de Wadi Rum woestijn!
Vaak lees of hoor je ‘Wadi Rum woestijn’. Eigenlijk is Wadi Rum een vallei. Dat is ook wat het woord ‘wadi’ betekent. Maar ik begrijp goed dat men het ook een woestijn noemt, vanwege de immens grote zandoppervlakte. Het roze zand en de roze-rode rotsformaties lijken haast buitenaards, zo bijzonder. Sinds 2011 staat Wadi Rum pas op de UNESCO Werelderfgoedlijst. De vallei is echter alles behalve nieuw. Al sinds de prehistorie is Wadi Rum bewoond. Ook hedendaags wonen er nog mensen, de bedoëinen. Zij wonen in tentkampen en in huisjes in het dorpje bij de ingang van de vallei, Wadi Rum village. En je kunt dus overnachten in een tentenkamp in Wadi Rum!
Tentenkampen in Wadi Rum
Tentenkampen klinken misschien back to basic, maar ik kan je vertellen dat het veel meer op glamping lijkt dan op wat wij kennen als kamperen. Er zijn behoordlijk wat kampen, zeker sinds een verblijf in Wadi Rum steeds populairder wordt.
Wij overnachtten in Candles Camp. Dat is één van de laatste kampen in de vallei. Dat wil zeggen “achteraan” in Wadi Rum, bekeken vanaf Wadi Rum village. Enkel in een bepaald gebied voor in de vallei mogen kampen gebouwd worden. Wadi Rum is vele malen groter en strekt uit tot Saudi Arabië. Het meerendeel van de vallei is onbewoond. Doordat Candles Camp een van de laatste is, heb je nog sterker het idee dat je alleen op de wereld bent tussen de hoge rotswanden om je heen en de sterrenhemel boven je. Ik zal je vertellen hoe ons verblijf is gegaan.
Op jeep tour door Wadi Rum
Op het afgesproken tijdstip staat Mahdi in Wadi Rum village al te wachten op Remco, Mats en mij. Via de locatie die hij in Whatsapp had gedeeld lukte het ons eenvoudig zijn huis te vinden. We parkeren onze huurauto bij zijn huis en we wachten op twee andere stelletjes die tegelijkertijd mee op jeep tour gaan. Ze blijken uit Frankrijk en Italië te komen. Met zes volwassenen en kleine Mats klimmen we in de open bak van de 4×4 jeep en we gaan op pad.
Onze chauffeur Mo stuurt behendig door het mulle zand. Hij brengt ons langs eeuwenoude ingraveringen in rotsen die de Nabateeërs hebben achtergelaten. Onderweg zien we regelmatig wilde kamelen lopen. Ook stopen we op een punt om eventueel zelf een ritje op een kameel te maken. Ik herinner me van de vorige keer dat dat vrij oncomfortabel was en sla daarom nu met Mats in de draagzak deze mogelijkheid liever af.
De jeepsafari gaat verder. Op verschillende plekken stopen we. Mo kiest steeds rustige stukken uit waar we op rotsen kunnen klauteren of door het mulle zand een heuvel op kunnen gaan. Dat ziet er soms makkelijker uit dan dat het is. Bij iedere stap omhoog in het zand lijk ik alweer een halve stap terug te glijden. Maar de klimmen zijn zeker de moeite waard om door te zetten, want het uitzicht op Wadi Rum is zo onbeschrijfelijk mooi! Wil je meer weten over de specifieke bezienswaardigheden in Wadi Rum, Reislegende beschrijft er een heleboel.
De laatste stop van deze dag is bij een kleine heuvel met een grote uitgestrekte vlakte. Mo parkeert de jeep en er arriveert een andere jeep, die ook bij Candles Camp hoort. Mo en de andere chauffeur stoken een vuurtje en maken thee. Terwijl zij beneden bij het kampvuur zitten, zoeken wij een plekje op de heuvel om naar het tafereel voor ons te kijken. De ondergaande zon. De kamelen die langzaam langs lopen. De kleuren aan de hemel die veranderen van blauw naar duizend tinten roze en oranje. De zonsondergang lijkt eeuwig te duren en niemand vindt dat erg.
Lees ook: de ideale reisroute door Jordanië
Naar het tentenkamp in Wadi Rum
Zodra de zon onder is en de eerste sterren aan de hemel verschijnen, is het tijd om naar het kamp te gaan. Daar aangekomen wordt iedereen een tent toegewezen. Wij hebben een vierpersoons tent geboekt, zodat we het Deryan bedje van Mats op een bed kunnen leggen. Ik kon me namelijk herinneren dat het ’s avonds zo koud was in Wadi Rum, dus de grond zou ’s nachts ongetwijfeld te koud worden voor hem om op te liggen. We schuiven drie bedden tegen elkaar aan, met Mats in het midden, en verzamelen alle dikke dekens in de tent om het ’s nachts lekker warm te gaan houden.
Maar voor we gaan slapen moet er natuurlijk nog gegeten worden! Terwijl wij onze tent aan het verkennen waren, hebben de mannen van het kamp eten bereid. Vrouwelijke bedoeïnen zijn hier niet. Die wonen in het dorp of soms nog verder weg. Mo vertelde ’s middags dat het heel gebruikelijk is dat hij zijn vrouw dagen achter elkaar niet ziet. Dat is hij gewend, maar sinds zijn eerste kindje net geboren is, vindt hij het wel lastiger. Want natuurlijk is hij graag bij zijn gezin. Maar hij is ook blij met zijn baan in het kamp en het geld dat hij ermee verdient voor zijn gezin.
Met trots halen de mannen de lokale specialiteit uit de grond terwijl de gasten toekijken. Het is een bepaald gekruid lamsvlees had al uren in de grond heeft gezeten om te garen. Ik ben met Mats al de grote gemeenschappelijke tent binnengelopen en we hebben een fijn plekje bij het knettered vuur van de open haart gevonden. Er staan grote schalen met salades, groenten en brood opgesteld als een buffet. Stoelen zijn er niet, enkel kussens om op te zitten en liggen. De andere gasten komen ook de tent binnen. Een Nederlandse familie met twee jonge kinderen, een groepje jonge Italianen en de stelletjes uit onze jeep. Er is maar plek voor tien stellen en families, meer tenten om in te slapen zijn er immers niet.
Terwijl iedereen geniet van het heerlijke eten, wordt er ook veel gezellig gekletst met elkaar. We delen onze fantastische ervaringen in Jordanië en merken dat iedereen Jordanië in hun harten heeft gesloten. En terecht.
Muziek en verhalen in Wadi Rum
Na het eten maken Mahdi, Mo en de andere chauffeur muziek. Mahdi zingt liedjes over het leven als bedoeïne terwijl de anderen de gitaar en een soort trommel bespelen. Ook vertelt Mahdi over het leven in Wadi Rum. Zijn uitleg over kamelen fascineert me enorm. Wist je hoe goed kamelen aan hun omgeving aangepast zijn? Hun poten zijn zo breed, zodat ze niet in het zand wegzakken. Ze ruiken water al van kilometers ver. Daarom kun je, mocht je verdwaald zijn en dorst hebben, je kameel het beste los laten en dan zal hij of zij vanzelf naar een oase lopen. Een kameel kan maar liefst 8 dagen zonder water en zonder eten.
Vanwege al deze eigenschappen is een kameel van enorme waarde voor het leven in Wadi Rum. Heel vroeger werden kamelen als huwelijksgeschenken gegeven als meisjes uitgehuwelijkt werden. In het westen worden daar beledigende grappen van gemaakt, maar eigenlijk was het een heel groot compliment om een kameel te krijgen. Want in die tijd was er nog geen geld en een kameel was het meest waardevolle bezit dat iemand kon hebben.
Ook leuk: tien interessante weetjes over het wereldwonder Petra in Jordanië
Duizenden sterren boven Wadi Rum
De muziek stopt, de verhalen van Mahdi zijn klaar en iedereen maakt zich klaar voor de nacht. Ik poets nog even snel mijn tanden in het gezamenlijke toiletgebouw en terwijl ik tussen de fakkels door terug naar onze tent loop kijk ik omhoog. Dat is wat ik zo graag wilde zien! De vorige keer moest ik na het avondeten weg en miste ik dit: duizenden sterren die aan de hemel schitteren! Zo ver als ik kan kijken zie ik sterren. Ik meen ook een vallende ster te zien. Of leek het maar zo? Het zijn er zoveel dat ik ze haast niet van elkaar kan onderscheiden. Het lijkt een grote deken van kleine en grote witte stippen.
Ik schuif de deur van de tent open, loop naar binnen en sluit de deur. Ik voel me intens gelukkig om met mijn gezin op deze geweldige plek te mogen zijn. Om hier de nacht door te mogen brengen na een fantastische dag. Moe maar voldaan vlei ik me onder de dikke dekens en ik val snel in een diepe slaap.
De volgende ochtend word ik al redelijk vroeg wakker. Ik heb heerlijk geslapen, maar ik merk meteen dat het echt wel flink afgekoeld is. Remco en Mats zijn ook al wakker. Verder hoor ik enkel de stilte om ons heen. Ik schuif een raam open en geniet van de eerste zonnestralen op het roze zand.
Om half 8 verzamelt iedereen zich in de grote tent voor het ontbijt. Daarna moeten we onze spullen alweer inpakken en vertrekken we terug naar Wadi Rum village. Helaas zit ons verblijf er hier weer op. Met gemak kun je hier twee nachten boeken en je nog niet vervelen, want er is zoveel moois te zien in Wadi Rum!
Praktische informatie over Wadi Rum
Een overnachting (of twee of meer) in Wadi Rum kun je eenvoudig online boeken via booking.com. De meeste kampen geven vervolgens een telefoonnummer, zodat je verder via Whatsapp je verblijf kunt afstemmen. Zo deed ik dat ook met Mahdi van Candles Camp. Zodra ik geboekt had, stemde ik met hem de excursie op hoofdlijnen af. Het is gebruikelijk dat je op de dag van aankomst een jeep tour door Wadi Rum maakt, die eindigt bij je kamp. Blijf je langer dan één nacht, dan zorgen ze ervoor dat je op je tweede dag naar andere plekken gaat, vaak wat dieper in Wadi Rum.
Wadi Rum heeft een woestijn klimaat. Dat wil zeggen dat het heet is overdag en ’s nachts sterk afkoelt, soms zelfs tegen het vriespunt aan. Zorg overdag voor een pet om je hoofd koel te houden en voor voldoende water om te drinken. En neem warme kleding mee voor ’s avonds en ’s nachts. De beste reistijd is van maart tot en met mei, oktober en november.
Heb je geen tijd of andere redenen om niet te overnachten in Wadi Rum, maar wil je wel een excursie? Dat kan ook. Zodra je Wadi Rum village binnen komt, vind je eenvoudig verschillende mogelijkheden. In Aqaba kun je ook tours boeken, die tevens zorgen voor het vervoer naar Wadi Rum.
In Wadi Rum village en in de tentenkampen kun je overigens niet pinnen. Neem daarom voldoende cash geld mee. Er wordt een entree fee voor Wadi Rum gevraagd. Als je de Jordan pass hebt, is dat inclusief.
Een jeep tour door Wadi Rum is prima met (kleine) kinderen te doen. Mats was destijds 6 maanden en zat veelal in de draagzak bij me. De mensen in Jordanië – en de bedoeïnen zijn geen uitzondering – zijn werkelijk dol op kinderen. Ze zullen er dan ook alles aan doen om ervoor te zorgen dat je een fijn verblijf hebt. Sommige klims op een berg waren wel pittig.
Ik ben heel blij dat ik terug ben gegaan en een nacht in Wadi Rum heb doorgebracht. Deze waanzinnige ervaring had ik voor geen goud willen missen en is absoluut een van de highlights van onze reis door Jordanië geweest.
Staat Jordanië op jouw wensenlijst? Zou jij in Wadi Rum willen overnachten?
