
Veel grensovergangen kan ik me nog goed herinneren. Eén van mijn meest bijzondere was die van India naar Nepal. Een vriendelijke Nepalese man ontving me ’s avonds laat in het kleine houten hutje bij de slagboom. Bij kaarslicht drukte zijn stempel de goedkeuring in mijn paspoort.
De grens tussen Bolivia en Chili weet ik ook nog goed. De meerdaagse Uyuni tour eindigde in een rauw niemandsland, waar we met een groepje een beetje over de vlakte langs de weg rond slenterden tot de grenspost open zou gaan, om tot onze schrik te ontdekken dat daar mijnenvelden lagen. Een grensovergang bleek opeens gevaarlijk te kunnen zijn.
De laatste grens die ik ben overgestoken had geen grenshuisje, geen slagboom en geen meneer in uniform. Ik weet ook niet precies waar ik er de afgelopen weken over ging. Was het toen ik uit Marrakech ziek terug kwam met een voedselinfectie en misschien te snel weer aan de gang ben gegaan? Was het toen ik de verhuizing met vriendlief vol overtuiging feilloos en binnen no time wilde doorvoeren. Was het toen ik het gezellige samenwonen met vriendlief wilde combineren met het onverminderd doordenderen met alle andere leuke dingen in mijn leven? Was het toen ik ’s nachts zenuwachtig wakker lag om de tattoo die ik wilde gaan zetten? Of een combinatie van al deze dingen?
Ik denk het laatste. En ik denk dat ik daardoor de grens ook niet zo duidelijk heb gezien. Het was helaas geen duidelijke dikke streep op de grond met een stopbord erbij. Feit is wel dat ik ergens voor mezelf de grens over ben gegaan. Daarom was het de afgelopen week even stil op Reismuts. Het was even genoeg.
Met Reismuts ben ik in september begonnen als een uiting van mijn passie, als een eigen manier om te delen over mijn reizen en avonturen. Sindsdien is mijn leven behoorlijk veranderd. En in goede zin, want ik ben gelukkiger dan ooit! Alleen een dag heeft maar 24 uur heb ik gemerkt, terwijl er zoveel dingen zijn die ik wil doen, dat ik eigenlijk tijd tekort kom. En daarom is het nu tijd mijn aandacht opnieuw tussen alle leuke dingen te verdelen en weer balans te vinden.
Ik loop nog steeds over van inspiratie en ideeën voor Reismuts, dus geen zorgen, berichten zullen blijven komen. Maar niet meer op vaste dagen. Gewoon op de momenten dat het kan.
Oh ja, de reizigerslounge berichten blijven wel op de eerste zondag van de maand komen. En voor aanstaande zondag staat alweer een mooi bericht klaar.
Super knap je open berichtje. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben. Ik herken het maar al te goed. Ook ik ben bezig met een goede balans vinden tussen de dingen op dit moment in mijn leven. Erg lastig want je wilt altijd teveel en blokeert daarom weer voor andere dingen. Het is lastig maar uiteindelijk zal het allemaal goed komen. Rustig aan!
Dank je voor je lieve reactie! Inderdaad, uiteindelijk zal alles goed komen.
Goed dat je voor jezelf de grens trekt nu! Dat is het aller belangrijkste! Succes
Dankjewel Daphne!
Alles op z’n tijd. Take it easy and enjoy 😀
Thanks Jeroen!
Ahh goed dat je even aan de bel trekt bij jezelf. Neem je tijd om alles even weer op orde te krijgen, om je prioriteiten vast te stellen en om even tot rust te komen. De rest komt dan wel weer vanzelf!
Dank voor je lieve reactie! Inderdaad even tot rust komen en dan komt het weer goed.
Wat knap dat je dit artikel hebt geschreven en gepubliceerd. Begrijp helemaal wat je bedoelt. Ook op mijn blog is het de laatste tijd rustiger, om dezelfde reden. Iets teveel in één keer willen en niet doorhebben dat het een keer nét teveel is geweest.
Neem vooral de tijd en blijf leuke dingen doen (ook al heb je daar totáál geen zin in). Then everything will be ok… 🙂
Dank je voor je lieve en begripvolle reactie Linda! Tja, dan opeens lijkt het teveel, maar dat gaat weer helemaal goed komen. Ik hoop jouw balans ook!
Zeer herkenbaar, maar vooral goed van je dat je even extra tijd voor jezelf neemt en niet door gaat duwen.
Dank voor je steunende woorden Robert!
Goed dat je aan de bel trekt en dat je daar zo open over bent (leuke invalshoek met die grensovergangen). Gewoon lekker bloggen wanneer het jou uitkomt, dan wordt het ook geen verplichting. En met welke frequentie je ook schrijft, ik kom in ieder geval regelmatig een kijkje op je blog nemen. Is je tattoo btw mooi geworden?
Dank je! Inderdaad, bloggen wanneer het uit komt, want vind het zo leuk, zou jammer zijn als het als verplichting gaat voelen.
Haha, jaaa, ik vind de tattoo prachtig! Zal er eens een blogje aan gaan wijden 😉
Goed dat je even gas terug neemt. Ik ken dat wel… Ik kan soms zo bezig zijn met 1001 dingen dat ik vergeet om af en toe even pas op de plaats te maken. En je blog loopt niet weg moet je maar denken!
Dank voor je lieve reactie Simone! En inderdaad, de blog blijft wel 🙂
Mooi stukje en plots ineens heel open, balans vinden is soms maar moeilijk in deze chaotische westerse wereld waar vanalles op je af komt inderdaad. Slim om het even zo op papier (eh.. blog) te zetten, dat helpt soms ook om dingen echt anders te gaan doen.
Dank je! Het van me afschrijven heeft inderdaad ook geholpen om het op een rijtje te krijgen.