Het is weer tijd voor de maandelijkse terugblik. Ik weet niet hoe het bij jou was, maar ik vond juli een heerlijke maand! Lekker zonnig, boordevol gezelligheid en good times! Voor de terugblik blader ik ook altijd even door de foto’s op mijn telefoon, zodat ik niets vergeet wat de moeite waard is om te delen. En boy, wat zaten er deze maand veel gezellige foto’s tussen! Ik ga de leukste momenten met je delen in woorden en plaatjes.

De maand startte met een gezellig tuinfeest. Remco en ik waren begin dit jaar jarig en dat wilden we in de zomer alsnog vieren. We wilden ook vieren dat de tuin af is en we hadden eigenlijk ook gewoon zin in een gezellige middag met al onze vrienden. Gewoon even babbelen en proosten. Het weer viel gelukkig mee, maar voor de zekerheid hadden we de tent opgezet, wat er ook wel weer gezellig uit zag. Het was uiteindelijk zo gezellig dat ik van deze dag juist werkelijk NUL foto’s heb gemaakt. Een erg geslaagd feestje!

Porsch vond het wel relaxt dat het rustig was binnen

Zoals ik eerder al liet weten, hebben Remco en ik een caravan gekocht! We zijn er helemaal blij mee en natuurlijk hebben we hem meteen uitgeprobeerd. Remco en ik gingen een weekendje naar De Panne in België. Het weer was perfect voor een weekend aan zee, lekker zonnig, waardoor we meteen ook een goed vakantiegevoel te pakken hadden.

Aan de kust eet je natuurlijk mosselen. Met Rochefort bereid, mmmmm!

Alleen maar liefde!

Voor een dag ging één van mijn dromen in vervulling. Een hele dag mocht ik dierenverzorger zijn bij de Zonnegloed in België. En ik vond het fantastisch! Ik ga je er even meer over vertellen. De Zonnegloed is een sanctuary voor dieren die gered zijn uit benarde situaties. Ze hebben een goede relatie met Stichting Aap. Geen dag is er hetzelfde. Met een tractor en wagen vol hooi gingen Remco en ik samen met verzorgster Stephanie van start en langs de grotere dieren (runderen, kamelen, herten, enz.) en de kinderboerderij om ze te voederen. Daarna hielpen we in de keuken mee met het klaar maken van de groenten- en fruithapjes voor de apen. Alles moet worden afgewogen en de ene groep eet geen tomaat, de andere weer geen peer. Best wel even een klus.

Daar gaan we dan met het eten.

Vervolgens mochten we mee met de diervoedershow van 14 uur en dus ook de apen gaan voeren. Bij de grotere soorten wierpen we de stukken groente en fruit over het hek, bij de kleinere aapjes moesten we de kooien in. Dat was soms best wel spannend, maar vooral erg leuk. Het blijven immers wilde dieren en daardoor onvoorspelbaar. De twee beren hadden we ook eten van een afstandje gegeven en toen zagen we dat een ervan – Helena – een beetje mank liep. Die moest dus goed in de gaten gehouden worden. Terug in de keuken moesten alle etensbakken natuurlijk weer worden afgewassen. Daarna keken we toe hoe de verzorgers een walibi vingen om een wond te verzorgen. Dat vangen viel nog niet mee. De walibies zitten bij de emoes. En dat zijn enge beesten zeg! Die poten lijken wel van dinosaurussen!

Daarna gingen we weer bij Helena kijken. Ze leek al minder mank te lopen, maar voor de zekerheid gingen de verzorgers overleggen met de dierenarts, die altijd stand-by staat. In het binnenverblijf probeerden ze Helena te laten gaan staan om de poot beter te kunnen bekijken. Wij mochten mee en stonden dus op nog geen halve meter afstand van de beer! Wel met tralies ertussen. Toch vond ik dat weer een stuk minder spannend. De beren maakten een erg relaxte indruk. (Of de tralies gaven vertrouwen 😉 ) Toen gingen we weer verder met de voedershow van 16 uur. Deze keer liepen we met (ja sorry, echt heel zielig vond ik, maar ze moeten eten…) dode kuikentjes langs de stokstaartjes en andere vleeseters. Deze keer liet ik het voederen helemaal aan Remco over.

Samen op de hooikar!

Schatje he?

Ik had al wel verwacht dat het hard werken zou zijn. Nou, ik kon na een dag bijna niet meer op mijn benen staan van de kilometers die we hadden afgelegd en ik had spierpijn in mijn armen van al het sjouwen. Mijn respect voor verzorgers is nog meer gegroeid. Stephanie, Leen en Milan hebben naast een intensieve en informatieve dag er ook een hele leuke dag voor ons van gemaakt. Oh ja, en omdat het echt hard werken is, heb ik dus ook vrijwel geen foto’s. Alles draait immers om de dieren.

Ook de droom van goede vrienden van me is in vervulling gegaan. Hun Hostel Roots heeft in april haar deuren geopend en sindsdien al vele gasten ontvangen. Afgelopen maand was de officiële en feestelijke opening en ik mocht erbij zijn. Ze straalden van geluk en terecht! Het is zo’n mooie, fijne en relaxte plek geworden. Ik heb jullie al vaker een interview beloofd over het hostel en dat gaat ook echt wel komen, zodra de eerste drukte een beetje voorbij is.

Foto credits: Hostel Roots

Voor een nachtje hadden we een logeetje, Sami, de jongste van mijn beste vriendinnetje. Het is zo’n vrolijk kereltje! Normaal gesproken wordt ‘ie rond 6 uur al wakker. Wij hadden geluk, de klok gaf 6.45 uur aan toen ik hem voor het eerst hoorde. Nog steeds echt wel uuuuren vroeger dan ik normaal gesproken op een zaterdag wakker word, maar zijn blije gezichtje maakt het meteen weer goed.

De dag erna was ik best wel lui door het vroege opstaan. Remco en ik kozen voor een relaxt avondje met oesters en champagne. We zijn dol op oesters en hebben ze voor het eerst zelf open gemaakt. Dat bleek nog een hele klus om de juiste techniek te vinden, maar ohh wat waren ze lekker!

Van zo’n vrolijkert word je toch ook blij!


En toen gingen Remco en ik weer een weekendje met de caravan weg. Deze keer bleven we in Nederland en stonden we op een super mooie plek aan het water in de Betuwe. Mijn lief helemaal blij met zijn vishengels uit, ik heb zo mijn bedenkingen over vissen (zo’n haak door de lip, iiiieee), maar ik vermaakte me prima met een boekje erbij. Ook fietsten we een heel stuk langs de oevers van de Rijn. ’s Avonds speelden we kaartspelletjes. En ik kwam helemaal tot rust met yoga aan het water. Een heerlijk relaxt weekend.

Fietsen langs de Rijn

Mooie plek hadden we he? Helemaal voor onszelf!

Totdat we op de terugweg panne kregen met de auto. Ik zal je de details besparen, maar het duurde uren voordat we eindelijk met caravan thuis waren. Een vervangende auto met trekhaak bleek nogal een uitdaging op zondag… grrr! Gelukkig hebben we vooral leuke herinneringen, waardoor de frustratie al snel verdween.

Tijdens het tuinfeest zijn Remco en ik ontzettend verwend met leuke kadootjes, waaronder enkele kookboeken. (Proberen onze vrienden ons iets duidelijk te maken? 😉 ) Een ervan, het Grote BBQ & Grillboek, staat vol met lekkere gerechten die we met onze buitenkeuken kunnen maken. En de gulle gevers wilden natuurlijk wel even proeven. Ik koos voor een lekker fruitig voorafje met aardbeien, geitenkaas en basilicum. Een hemelse combinatie die ik nog niet kende. Ook maakte ik een quesadilla met zelfgemaakte guacamole uit het boek, jummie!

En de Tilburgse kermis was er weer! Een van de hoogtepunten van het jaar 🙂 Roze maandag heb ik gemist, omdat we toen nog met de logistiek van de caravan en leenauto bezig waren. En het weer zat ook niet echt mee dit jaar, maar natuurlijk heb ik wel zo nu en dan een rondje kermis gedaan.

En we hebben er een nieuwe gadget bij. Remco hoeft niet meer lijdzaam toe te kijken als ik met de zoveelste foto voor mijn blog bezig ben. Hij kan nu voortaan zelf aan de slag met de action camera. We zaten al een tijdje te azen op een GoPro, maar eerlijk gezegd vind ik het ding echt reteduur. We hebben gekozen voor een Sony AS50, een super handig ding met goede lens, stabilisator, enzovoorts. Die gaan we de komende dagen flink uittesten 🙂

Opperste concentratie bij de kamelenrace


Want inmiddels ben ik op la bonita La Palma aangekomen 😀 En het bevalt erg goed hier, ik vertel je er binnenkort meer over. Mocht je nieuwsgierig zijn naar het mooie eiland, volg dan mijn social media kanalen voor updates. Sinds kort ben ik trouwens ook op Twitter te vinden. Volg je me al?

Vanuit La Palma wens ik je een hele fijne augustus maand toe!