“De derde en laatste dag was de meest bijzondere dag. (….) Toen was het nog een klein stukje naar de olifanten! Dat was echt te gek! Ongelofelijk om op zo’n prachtig wezen te zitten! De huid voelde stug aan, de haren hard. Zóóó gaaf! Het mooiste dat ik tot nu toe heb meegemaakt. We liepen een stuk door bossen en door een rivier. Twee kleine olifantjes liepen ook mee. Die waren elkaar aan het klieren in het water. Ze duwden elkaar onder en spetterden met water. Echt schattig.”
Dit is een stukje uit mijn reisdagboek van mijn reis door Thailand bijna tien jaar geleden. Wat was ik onnozel en naïef. Ik voel nog vaag een vleugje enthousiasme van toen terwijl ik de woorden terug lees en tegelijkertijd komt er een enorm misselijk en verdrietig gevoel op. Spijt. Heel veel spijt. Ik heb geen idee hoe de olifanten van die trip werden verzorgd. Ook was ik niet zo bezig met olifantenroerisme. Ik had net drie dagen door de bossen bij Chiang Mai getrokken en dit was ‘de top afsluiting’ van de trip. Pfoe….
Olifantentoerisme
Inmiddels is mijn kijk op de wereld enorm veranderd. Altijd was ik al een grote dierenliefhebster, van kleine dwerghamsters tot grotere magische wezens zoals olifanten. Maar mijn grote nieuwsgierigheid naar het ontmoeten en knuffelen van dieren heeft plaats gemaakt voor mijn wens om alle dieren te laten zijn wie ze zijn. In het wild. En dat is waar ik ze zou kunnen ontmoeten, of niet.
Dieren zijn geen entertainment voor mensen. Vaak worden dieren er wel voor aangeboden en worden mensen er op reis toe verleid. Een knuffel met een schattig welpje, een ritje op een olifant. Het lijkt allemaal zo prachtig en bijzonder. Maar wat is zo’n ervaring nou waard? De enigen die er beter van worden, zijn de mensen die er geld aan verdienen. En de dieren zijn altijd de verliezers. Olifantentoerisme is alleen leuk voor iedereen – ook de olifanten – als ze goed behandeld worden en niet mishandeld of gebruikt voor ons.
Ben je van plan naar Thailand te gaan, zorg dat je vooraf weet hoe het met olifanten toerisme zit. Op TipsThailand.nl is onlangs dit bericht verschenen wat de keiharde waardheid achter het olifantentoerisme in Thailand vertelt. Marte van Modernehippies.nl deelde haar “onvergetelijke ervaring” op haar blog.
Ik zou willen dat ik niet op de olifant was gestapt. Het liefste denk ik dan maar terug aan die kleine, vrolijke olifantjes die nog vrij waren…
Hoe kijk jij tegen olifantentoerisme aan?
Toen ik de inleiding las, dacht ik even: hè?! Lizette is toch een onwijse dierenvriend? Wat heb je een mooi stuk geschreven! Toen ik in Azië was het ik helemaal geen activiteiten of bezienswaardigheden met dieren gedaan. Vind het heel triest. Las pas geleden wel dat een bekend tijgerpark pas geleden is gesloten, dus dat is in ieder geval positief!
Thanks! Ja, verrassende inleiding he. Zo’n spijt van…Wat goed dat je er niet aan mee gedaan hebt. Las het ook van die tijgertempel. Gelukkig maar. Alleen waar blijven die tijgers nu dan vraag ik me af.
Tja, goede vraag… Het enige wat je als toerist zijnde kan doen is dit soort kampen níet bezoeken en hopen dat zoveel mogelijk gesloten wordt. Maar inderdaad, wat gebeurd er dan met de beesten…
Wat een goed stuk! Fijn dat dat eens benadrukt wordt, want veel toeristen doen maar vrolijk mee met alles zonder na te denken over de dieren of het milieu. Er zijn zo veel dierenartracties in de wereld waar de dieren niet goed behandeld worden maar wel zoveel bezoekers trekken. Vreselijk gewoon.
Dank je! Vind het ook vreselijk, hoop dat met alle aandacht die er steeds meer voor is mensen andere keuzes gaan maken.
Ik heb er ooit ook een trip mee gemaakt, Welliswaar op de naakte rug, maar toch.. Die tiger temple heb ik ook bezocht, maar gind daar al met een slecht gevoel weg. Dolfijnen zwemmen in gevangenschap is ook zoiets. Zag die elende in Mexico in de 90s al.. Bah!:-(
Inderdaad, zwemmen met doflijnen is ook zoiets. Gelukkig dat meer en meer mensen en tegenwoordig toch wel anders over zijn gaan denken.