Na maandenlang vrij te zijn geweest en in een babybubbel te hebben verkeerd, moest het er deze maand echt van komen. Ik moest weer aan het werk. Ik moest Mats voor het eerst loslaten en aan een ander over laten. Jeetje, wat was dat moeilijk! Dat komt in het lijstje van minder leuke dingen. Maar eerst even kijken naar waar ik deze maand wel blij van werd.
Waar werd ik blij van?
Remco was afgelopen maand jarig. Toevallig was dat zijn eerste papa-dag en ik had vrij genomen om de dag samen te vieren. Zijn verjaardag begon met het traditionele verjaardagsontbijt-op-bed met kadootjes. Daarna koos hij voor een dagje Dordrecht. Ik was nog niet eerder in deze stad geweest. In de oude binnenstad heb ik enorm veel leuke winkels en boetiekjes ontdekt.
Omdat onze verjaardagen dicht bij elkaar zijn, vieren we het voor familie altijd gezamenlijk. Dat was weer erg gezellig. Voor mij voelde het wel een beetje gek, omdat ik nog niet jarig ben. Desalniettemin smaakte de taart prima hoor! 😉
Hoewel het soms echt heel koud was, hebben we ook hele mooie zonnige dagen gehad. En dan vind ik het heerlijk om erop uit te trekken. Remco en ik deden de Huisvennenroute van ruim 6,5 kilometer door het natuurgebied De Kampina bij Boxtel en Mats ging in de draagzak mee en vond het allemaal wel interessant tot ‘ie lekker in slaap viel.
En niet lang na de heerlijke zonnige dag vielen er opeens sneeuwvlokjes naar beneden. Ik hou veel meer van de zomer dan van de winter, maar die sneeuw voor een dag was toch wel heel erg mooi. Ik heb Mats meteen mee naar buiten genomen om de sneeuwvlokjes te voelen dwarrelen. Hij werd daar ook wel blij van geloof ik.
Andere dingen waar ik vrolijk van werd?
- Ik ben weer wat gewicht kwijt geraakt! Nog niet alle zwangerschapskilo’s zijn eraf en het lukt me echt nog niet om tijd of zin te vinden om te gaan sporten. Dus ieder ‘vanzelf’ verdwenen pondje maakt me blij.
- Het zou gek zijn als er na maanden Mats-spam nu opeens heel weinig over hem in de blog zou verschijnen he? Natuurlijk schrijf ik er wel over, want van hem word ik altijd blij. Vooral als ik hem na een dag werken bij het kinderdagverblijf ophaal, hij me ziet en hij meteen een brede glimlach krijgt. Dan smelt mijn hart! Hij begint ook te schaterlachen, super schattig!
- Remco en ik hebben zelf sushi gemaakt. En dat was super leuk om te doen! Ook veel makkelijker dan ik vooraf had gedacht. De eerste rollen hadden iets teveel rijst, maar het is eigenlijk gewoon een kwestie van doen en toen kregen we er wel handigheid in.
- De post verraste me met een heel leuk pakje, namelijk een super hip kledingsetje van The Dreamstore. Noortje maakt alle kinderkleding helemaal zelf en combineert de zachtste katoenen stofjes met toffe printjes. Matsie mocht model zijn. Hij zit in de fase dat alles in de mond moet, dus ook dat leuke sjaaltje met pinguins erop. 😉
Waar werd ik minder blij van?
Met stip op nummer één: Mats moeten missen… Het liefst nam ik hem stiekem mee naar het werk. Ik zou het in mijn hart echt wel willen, maar rationeel gezien weet ik dat wanneer ik aan het werk ben hij in een liefdevolle omgeving is waar hij het ook naar zijn zin heeft. Dus dat vertel ik mezelf dan heel vaak en meestal voel ik me er ‘ok’ bij. En ik kijk gretig uit naar het mooiste moment van de dag, wanneer ik mijn kleine jongen weer in mijn armen sluit.
Door de hele levensverandering ben ik toch wel met mezelf in gesprek geraakt over wat nou een goede balans voor mij is. En daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik hou van mijn werk. Dat merk ik des te meer ik nu weer aan de slag ben. Mijn handen jeuken om projecten weer vast te pakken en erin te duiken. Tegelijkertijd doe ik niets liever dan tijd met Mats doorbrengen. Met hem spelen, knuffelen, genieten van zijn ontwikkeling die zo snel gaat. Zo gaat dat ook met mijn gedachten. Thuis krijg ik creatieve ideëen voor mijn werk en op mijn werk denk ik veel aan Mats. Ik had vooraf nooit gedacht dat het moeder worden zo’n impact op me zou hebben. De puzzel gaat nog in elkaar vallen, dat weet ik zeker, maar op dit moment ben ik nog aan het passen en meten.
En nog andere dingen waar ik minder blij van werd?
- De APK keuring van mijn auto. De kosten vielen over het algemeen wel mee, maar toch. Ik rij een oudje en wil er zo min mogelijk geld aan uit geven.
- Mensen die anderen iets voor schrijven, daar word ik niet alleen minder blij van, maar ook gefrustreerd en geïrriteerd. Zo’n irritatie toppunt bereikte ik toen ik het blad Viva Mama ontving. Het was mijn eerste nummer en het leek me een leuk blad vol gezellige tips. Tot ik het artikel van Suus Ruis las. Regels voor hoe jonge moeders zich moeten gedragen. Pardon?! Alsof ik nog niet onzeker genoeg geweest ben (en soms nog ben) over vanalles. Ik heb het abonnement meteen opgezegd. Zo’n blad is niets voor mij. Er is volgens mij geen tijdschrift dat ouderschap met reizen combineert, ten minste ik heb het nog niet gevonden. Dus nu liggen de Ouders van Nu naast de Columbus Magazines 🙂
Welke reisjes heb ik gemaakt?
We zijn het jaar begonnen in Keulen, daar had ik in de vorige terugblik natuurlijk al over verteld. Daarnaast hebben we een dagtripje naar Dordrecht gemaakt. Verder hebben we geen reisjes gemaakt. Wel geboekt! Zoals ik je vertelde, zijn Texel, Jordanië en Frankrijk al vastgelegd. Dus genoeg leuke trips om naar uit te kijken!
Hoe was jouw eerste maand van het jaar?
Ik vind het altijd leuk om je wrap ups te lezen – ik heb mijn eerste ook online staan maar ik merk dat ik er toch nog wat aan moet tweaken 🙂 Het nieuwe shirtje met “poof… I lost interest” is echt fantastisch! Leuk!
Leuk om te horen, dank je! Ze zijn door de tijd heen bij mij ook van vorm veranderd hoor. Ik vind het wel leuk om zo ook meer van jou te lezen.