Als je me de laatste tijd gevolgd hebt, dan is het je vast niet ontgaan dat ik zwanger ben. Inmiddels ben ik bijna 35 weken en flink rond 🙂 En dat brengt me een hoop nieuwe inspiratie om over te schrijven. Over de zwangerschap, mijn ervaringen, tips voor kwaaltjes, de leukste babyshops en ga zo maar door. Alleen ik wil jullie als reisliefhebbers niet vervelen met dit soort info als het je niet zo boeit. En dus kwam ik op het idee te gaan starten met een nieuwe blog: Minimuts!

Eerst heb ik even gegoogled en de URL Minimuts.nl is nog vrij. Mooi! Vervolgens ging ik nadenken over de aanpak. Toen ik bijna vier jaar geleden met Reismuts startte, heb ik spontaan in een paar avonden een site opgezet en ben ik begonnen met schrijven. De berichten gingen meteen live zodra ze af waren. Gaandeweg bouwde ik de site verder. Nu was mijn plan om eerst wat berichten in concept te schrijven, zodat ik een bepaalde stijl kon aannemen. Pas als ik dan de smaak echt goed te pakken zou hebben, zou ik de site gestructureerd inrichten en de berichten om beurten live laten gaan.

En toen… toen vroeg ik me af “Wil ik dit eigenlijk echt wel?“. Reismuts is mijn digitale kindje en ik ben super blij met wat ik er mee heb bereikt. Alle lezers en leuke reacties, zo nu en dan toffe samenwerkingen, dat had ik vooraf nooit durven dromen. Maar of ik daarnaast nou echt een tweede blog wil beginnen. Ik begon te twijfelen…

Nu zit ik in mijn zwangerschapsbubbel. Maar vind ik het over een jaar nog steeds leuk om er fanatiek over te schrijven?

Ik zou natuurlijk over de baby, de ontwikkeling en de jaren die volgen kunnen gaan schrijven, een mamablog. Maar die zijn er al een aantal, die echt heel leuk zijn. Zoals mijn favoriet Me to We, lekker luchtig en met een flinke dosis humor. Of juist onderbouwde en informatieve blogs met een positieve, natuurlijke en eerlijke insteek, zoals Kiind. Wat zou de mijne toevoegen?

Dan de te investeren tijd. Ik schrijf gemiddeld zes berichten per maand op Reismuts. Daar vind ik altijd wel de tijd voor. Liever zou ik er nog meer per maand willen schrijven. Als ik er een tweede blog naast ga doen, dan moet ik mijn tijd gaan verdelen. Ik weet sowieso niet hoe mijn vrije tijd er straks met de baby uit gaat zien. En wat ik niet wil, is dat een nieuwe blog ten koste gaat van Reismuts.

De belangrijkste overweging vind ik toch wel dat ik merk dat dit opeens veel meer privé voelt. Te privé. Schrijven over reiservaringen is toch wel andere koek dan schrijven over zwangerschap, om nog maar te zwijgen over de bevalling. Ik voel me er niet zo comfortabel bij om hierover veel meer openbaar te gaan delen dan ik nu al doe in mijn persoonlijke terugblikken op Reismuts.

Ook voor de baby vind ik het privé. Heus zal ik straks kiekjes en verhaaltjes delen van onze baby (vast meer dan je lief is 😉 ), maar om er echt veel en dedicated over te schrijven… Wat zou hij ervan vinden als hij straks oud genoeg is om zelf het internet op te gaan en de berichten terug gaat zien?

Ik kan natuurlijk ook minder open zijn, maar wat is dan weer de toegevoegde waarde van de blog? Ik vind het juist interessant, informatief of verhelderend om de ervaringen van anderen te lezen, dus ik ben wel heel blij dat anderen het wel delen. Alleen zelf over dit onderwerp… hmm.

Een hele hoop gedachtenspinsels, zoals je merkt, en zo had ik er nog wel meer. Ik heb besloten om niet een aparte blog te starten over zwangerschap en baby’s. Ga ik jullie als reisliefhebbers er dan toch veel mee lastig vallen? Welnee, ik beperk wat mij persoonlijk bezig houdt vaak tot de maandelijkse terugblikken, dus dan kun je zelf prima kiezen of je het wel of niet leest. Reismuts blijft een reisblog, dus de hoofdmoot blijft reizen en de berichten zullen daar altijd aan gerelateerd zijn.

En hopelijk kom ik er in mijn verlof aan toe om een hoop nieuwe berichten te gaan schrijven. Daar heb ik namelijk veel zin in! Er is nog zoveel dat ik je over allerlei bestemmingen wil vertellen!