Er verandert veel, maar de eerste zondag van de maand blijft op Reismuts een podium voor gasten in de reizigerslounge om hun unieke ervaringen te delen in een gastblog. Deze keer is het podium voor Sabine, inmiddels een semi-local in Colombia. Zij deelt haar bijzondere liefdesverhaal, haar ervaringen en avonturen op haar blog en deze keer op Reismuts!
Even voorstellen…
Ik ben Sabine, 30 jaar jong en op 31 december 2014 ben ik mijn grote liefde achterna gevlogen en geëmigreerd naar Colombia. Nu woon ik in Bogotá in een klein maar heel fijn appartementje.
Wat betekent reizen voor jou?
Ooit had ik een droom: ik wilde de wereld ontdekken. Daarom vertrok ik op mijn twintigste voor drie maanden naar Ghana, waar ik al snel besmet raakte met het reisvirus. Ik ontdekte dat backpacken dé manier is om mezelf te zijn en om te doen wat ik leuk vind. Reizen is vrijheid en ontdekken van de wereld én jezelf. Mijn eigen pad trekken, nieuwe ervaringen opdoen, heel veel leren en natuurlijk vooral gewoon heel veel moois van de wereld zien.
Wat is je favoriete land?
Ik heb veel herinneringen aan alle landen waar ik ben geweest. Zo bezocht ik de Andes en mooie steden in Argentinië en het onbekende Uruguay, maakte ik kennis met de Aziatische keuken in Maleisië en Singapore, reisde ik door bijzonder Israël en Palestina, kocht ik bijna een zandkasteel in Jordanië, genoot ik in Montenegro en Macedonië, bezocht ik het witte stadje in Albanië en belandde ik in het onverwacht prachtige Kosovo en de interessante steden Sarajevo en Mostar in Bosnië en Herzegovina, maakte de trip naar de Noordkaap via Zweden en weer terug via het waanzinnig mooie Noorwegen veel indruk en genoot ik volop tijdens mijn solo-reis door het Griekse binnenland. Maar mijn favoriete land? Colombia natuurlijk!
Over welke plek wil je graag iets delen?
Colombia. Het land van de FARC. En de drugs. Het land met de vele criminaliteit. Waar ik niet alleen over straat zou kunnen. Maar bovenal: het land dat zo anders is dan men denkt. Vorig jaar, eind juni. Na elkaar vijf maanden gemist te hebben, vlieg ik voor de eerste keer naar mijn grote liefde in Colombia. Op de luchthaven vliegen we elkaar in de armen. De komende zes weken zijn we samen. Gewoon samen. Genieten. En ontdekken wat Colombia écht is. Zodra we thuis aankomen in Bogotá, pakken we meteen onze koffers. Want de volgende dag reizen we alweer door naar het noorden voor mijn eerste kennismaking met het land. Bestemming: Cartagena.
De meest bekende én meest toeristische plaats in heel het land is toch zeker Cartagena, een oud stadje aan de Caraïbische kust. Hoewel er veel meer moois te zien is in het waanzinnig prachtige Colombia, is Cartagena toch een stad om niet te missen. Via een trappetje lopen we het vliegtuig uit naar buiten, zo de hitte in. Wie denkt dat die hitte van de vliegtuigmotoren komt, komt bedrogen uit. De temperaturen hier kunnen met gemak de 40 graden halen en de zon brand op de huid. De taxi brengt ons naar ons hostel in de wijk San Diego, binnen de mooie stadsmuren.
Vriendlief is opgegroeid vlakbij deze stad en hier al vaak geweest. Hij neemt me mee op een wandeltocht door de oude stad. Cartagena is iets totaal anders dan de rest van het land, en dat is duidelijk te zien. De inwoners hebben een andere, donkerdere huidskleur, de huizen zijn lichtgekleurd en Caraïbische muziek klinkt uit de cafeetjes. De Costeñol, zoals de bevolking uit het noorden wordt genoemd, genieten volop van de hitte, de muziek en het trage, relaxte leventje. Vriendlief leidt ons naar een kasteel: San Felipe de Barajas. Hier klimmen we omhoog naar de ingang en lopen we door de donkere koele gangen naar het licht. Vanaf het dak van het kasteel hebben we een mooi uitzicht over de stad, een uitzicht dat ons het andere Cartagena laat zien, met wolkenkrabbers aan de oceaan.
Weer terug in de oude stad wandelen we naar diverse pleintjes, genieten we van de koelte in schattige kerkjes, vinden we goud in het Goudmuseum en eten we de typische arepas met ei. De volgende dag stappen we op de boot naar Islas de Rosario, een eilandengroep op een uur varen vanaf de stad. Hier vinden we witte stranden, houten huisjes, lekker eten, helderblauw water en af en toe een kwal. De hele dag relaxen we op ons strandbedje in de hitte en genieten we van de wind en het water dat enige verfrissing brengt. Om een uurtje of 4 brengt de boot ons weer terug naar de bewoonde wereld, waar we in de avond nog nagenieten van dit fijne verblijf in Cartagena.
We vliegen weer terug naar Bogotá. Op 2600 meter hoogte landt ons vliegtuig en begeven we ons weer in dat heerlijke koele klimaat. In de vele weken die volgen ontdek ik samen met vriendlief nog veel meer van dit prachtige land, dat zoveel gezichten kent. Zo vaak dacht ik: is dit écht Colombia? Zo mooi. Zo groen. Zulke lieve mensen. Zoveel kleuren. Zulk lekker eten. Die mooie bergdorpjes, het prachtige koffie-gebied. Hoe is het mogelijk dat de verwachtingen van dit land zo anders zijn dan de werkelijkheid? Al snel ben ik niet alleen verliefd op die geweldige Colombiaan, maar ook op zijn land. En besloot ik dat ik hier wil en kan wonen. Blijkbaar is het toch waar dat er eigenlijk maar één risico is dat je loopt als je hier op reis gaat. Ook mij is het dus overkomen. Dus pas vooral op als je een ticket boekt. Colombia: het enige risico is dat je wilt blijven.
Inmiddels woon ik hier alweer 7 maanden met heel veel geluk en plezier. De bergen, de prachtige landschappen, de veelzijdigheid van het land: het verveelt nooit. Al snel voelde ik me hier thuis. Op mijn blog lees je wat ik allemaal meemaak en natuurlijk alles over reizen en wonen in dit geweldige land. Welkom in Colombia!
Heel stoer, dat ze die stap heeft genomen!
Bedankt 😉
Jij ontzettend bedankt voor het delen van je passievolle en inspirerende verhaal! Ik blijf je volgen 🙂
Heel graag gedaan 🙂 Leuk dat je blijft volgen!
Ja he? Echte liefde 🙂
Ik ken Sabine nu al een tijdje via haar weblog. De manier waarop ze zich integreert in haar nieuwe woonplaats is indrukwekkend, de manier waarop ze de bezoekers meesleurt in de gebruiken en mooiste delen van het land zijn dit ook.
Ik ben het helemaal met je eens!
Wat lief zeg, ben er helemaal stil van 🙂
Tja, als je verliefd bent op een man en zijn land?
Ja, dan schrijf je zo gepassioneerd als Sabine.
Zonnige groet,
Inderdaad!
😀 Bedankt! Ook weer heel fijn om te lezen dit 😀
Sabine is gewoon Da bomb, ik blijf het geweldig vinden hoe zij haar hart 100% heeft gevolgd en blijft volgen, ze doet het goed daar, en ik volg haar ook alweer best lang eigenlijk, haha
X
Je zegt het helemaal goed! 😀
Hahaha dankjewel!! Hier krijg ik toch meteen een big smile van zo op de maandagochtend 😀 Liefs <3
Ik volg de blog van Sabine al enige tijd met veel plezier. Ze schrijft heerlijk over dit mooie land!!
😀 Dankjewel zeg, heel lief!
WoW wat een mooi verhaal! Geniet van je dromen
Dankjewel! Dat doe ik zeker! 😀
Dankzij Sabine kijk ik al heel anders tegen zaken aan dan voorheen. Als ik nieuwsgierig ben over verre liefdes of over het land, krijg je mooie antwoorden of anders vind je ze verpakt in een van haar vele verhalen op haar blog.
Dit verhaal bewijst het maar weer eens. 🙂
Ik ken Sabine en haar blog pas net. Leuk om op jouw site een interview te lezen en haar beter te leren kennen!
Thanks! Ze schrijft ook zo leuk vind ik, lees haar blog graag.
Bedankt! Ik ga bij jou ook even heel veel bijlezen 😀