In 2011 besloot de Amerikaan Walter Chang zijn baan op te zeggen, nadat hij al dik 2,5 jaar flink gespaard had. En hij ging op reis. Een jaar reizen werden er twee en uiteindelijk zelfs drie. In die drie jaren heeft hij maar liefst 60 landen (!!) bezocht. Het korte filmpje dat hij ervan heeft gemaakt vind ik heel tof. Laatst verscheen het weer ergens op social media. In 4 minuten neemt hij je mee over de hele wereld.
Met het filmpje komt regelmatig ook een discussie op de social media op gang over de zin en onzin van zoveel landen in zo’n (relatief) kort tijdbestek bezoeken. Dit is wat ik er van vind.
Tel ik landen?
Ik vind het qua persoonlijke reis-feitjes wel leuk voor mezelf om te weten. Hoewel ik eerlijk gezegd vaak wel heel diep moet nadenken, want ik heb geen lijstje in mijn hoofd opgeslagen of zo en ik vergeet er altijd wel weer een paar. Ik heb een scratch wereldkaart thuis aan de muur hangen, die ik altijd nog kan raadplegen.
Ik kies er bewust voor om nieuwe plekken te ontdekken waar ik nog niet eerder geweest ben, en dus vaak ook landen waar ik nog niet eerder geweest ben. Sommige reizigers vinden het heerlijk om steeds in een bepaald land of op eenzelfde plek terug te keren; ik niet, ik hou meer van grotere afwisseling in mijn reizen. Maar dat is natuurlijk een persoonlijke voorkeur.
Vaak reis ik kriskras over de wereld. Omdat ik mijn bestemming kies naar aanleiding van mijn nieuwsgierigheid naar een cultuur die ik nog niet eerder heb meegemaakt. Omdat ik een leuke blog heb gelezen over een bepaalde stad. Of omdat er toevallig iets is dat mij in het bijzonder aantrekt, een speciale tempel of een uniek stukje natuur. En zo kom ik dus eigenlijk overal.
Is het belangrijk om landen te tellen?
Nee natuurlijk niet!! Eigenlijk is het dikke onzin. Dat ik ze tel, is een gevolg van hoe ik kies om te reizen. Ik ben nu in (even tellen…) 42 landen geweest, daarmee blijven er nog 154 over ter ontdekking. En dat vooruitzicht, daar word ik blij van. En van de 42 landen zijn er ook enkele landen waar ik dolgraag nog eens terug ga om weer een nieuw gedeelte te ontdekken. Zo krijg je een beetje een beeld van mijn oneindige bucketlist, he?
Hoeveel landen je hebt bezocht is geen graadmeter voor hoe je als reiziger bent. En het gaat volgens mij veel meer om de ervaringen en herinneringen dan om steeds maar een nieuw land aan je lijstje toe te kunnen voegen. Bovendien is het ook niet zo dat je door een citytrip in land X meteen het hele land kent, je krijgt dan hooguit een eerste indruk.
Toch vind ik wat Walter heeft gedaan echt wel heel bijzonder. Ik word altijd erg enthousiast van dat soort verhalen. Huis en haard achter laten om de wereld te verkennen en te kijken waar dat je brengt. Hij had ook geen plan om in een aantal jaar zoveel mogelijk landen te zien, het liep toevallig zo. En dat vind ik dan weer het mooie van reizen.
Oh ja, wil je meer genieten van zijn bijzondere reis? Check dan zijn Instagram. En voor nog meer inspiratie, zijn fotoboek is nu ook te koop.
Wat vind jij ervan? Zou je 60 landen in 3 jaar willen doen of heb jij een andere voorkeur voor reizen?
Ik tel niet actief landen. Als ik nu moet zeggen in hieveel landen ik geweest ben, heb ik geen idee. Ik heb wel de app Been op mijn telefoon waarin ik dat kan zien. Ik ben gek op random feitjes en statistieken en vind het wel leuk om bij te houden. Ik kies zelf ook het liefst voor iedere keer een nieuwe bestemming.
Oh ja, de Been app! Hele handige manier om de landen een beetje bij te houden. Leuk dat we dezelfde insteek hebben 🙂
Ik vind het ook een bijzonder gegeven: ik ben zelf een lijstjes-type dus ik vind het ook fijn om in een appje bij te houden welke landen in al bezocht heb, louter voor mezelf. Maar als ik mensen hoor die “ik wil 7 landen zien in 3 weken, wat is een goede route?”-vragen stellen, dan vind ik dat toch altijd jammer. Net zoals jij ga ik ergens heen om een bepaalde plaats of cultuur me trekt, niet om af te kunnen vinken. En dat is bij sommige soms toch het geval denk ik. Enne, ohja, eeuwig groeiende bucketlist! 😀
Herkenbaar, je gevoel bij dat soort vragen. Ik denk dan ook steeds “waar begin je aan, kijk gewoon hoe het loopt” maar ja, ieder natuurlijk zn eigen ding.
Iedereen moet vooral doen waar hij of zij zich goed bij voelt, maar voor mij is dat om een land echt te leren kennen. Natuurlijk ben je niet altijd in de luxe positie van oneindig veel tijd, maar toen wij dat wel hadden (want alles verkocht en opgezegd om te reizen) waren we 3 maanden in China… pas na de eerste maand begonnen we bepaalde dingen te zien, reacties van mensen te snappen. Hetzelfde in India. waar we liever gaan voor ontmoetingen met locals en het bezoeken van lokale bezienswaardigheden dan het afvinken van de highlights… maar dat is waar wij blij van worden. Als iemand anders dat anders ervaart is dat ook helemaal prima, toch?!
Zeker, iedereen heeft zo zijn eigen voorkeur. Ik zou zelf een beetje rusteloos worden van een lange tijd een eenzelfde land, maar aan de andere kant herken en begrijp ik wel goed hoek ik het ziet. Het is veel leuker een land (via locals) echt te leren kennen ipv highlights langs vliegen. Die kleine herinneringen zijn me ook kostbaarder dan een aanblik van een bepaald bekend gebouw of zo.
Leuk filmpje is dat inderdaad! Ik zou het persoonlijk gekkenwerk vinden om zoveel landen in 3 jaar te bezoeken. Vind het wel superleuk om steeds nieuwe plekken te ontdekken, maar blijf ook liever wat langer hangen op 1 plek om die wat beter te leren kennen. Zo ga ik liever 3 of 4 dagen op stedentrip dan maar 1 dag. En het bijhouden van lijstjes en statistieken is totaal niet belangrijk, maar toch ben ik er dol op 🙂 Ik ben wel fan van de website Flightdiary zodat je je vluchten bij kunt houden. Ieder z’n eigen hobby 😉
Bedankt voor de tip van Flightdiary, dat vind ik ook wel leuk om bij te houden. Inderdaad, het is totaal niet belangrijk, maar wel leuk. En een citytrip van 1 dag… dat zou ik meer een dagtripje noemen, ik ga ook liever 3 of 4 dagen. Dan hou je vaak tijd over om gewoon lekker rond te hangen op terrasjes of zo.
Ik heb een keer een tag ingevuld over mijn reizen en toen heb ik het aantal landen waar ik ben geweest geteld. Was nog een hele klus haha, moest er echt de wereldkaart bij pakken om me sommige plekken te herinneren. 34 of 33 waren het er. Of 35… Nouja goed, landen actief tellen doe ik niet, ik reis immers niet zoveel buiten Colombia. Mijn voorkeur gaat bovendien uit naar slow travel. Zo vond ik het geweldig om 2 weken in Hongkong en 2 weken in New York te zijn. Zo leer je een plek veel beter kennen. Vroeger had ik dat minder trouwens, maar nu doe ik graag langer over een bezoek aan één plek/land of kom ik later gewoon weer terug!
Haha, ik moet er ook vaak een wereldkaart bij pakken, want er zijn altijd wel plekken die ik vergeet. Ik heb heel veel zin in Hong Kong volgende maand. Veel mensen doen er alleen een stop over, ik ga ook tien dagen om zo het land toch wat beter te leren kennen.
Landen tellen blijft toch wel leuk! Vooral ook voor mezelf en om bij te houden hoeveel ik er al af heb gevinkt omdat ik zoveel mogelijk verschillende plekken wil ontdekken op deze prachtige aardbol.
Het heeft geen meerwaarde want de herinneringen zijn pas echt van onschatbare waarde maar toch doe ik het.
Voor de fun, voor het gevoel, voor de weet.
Nou 60 landen in 3 jaar is wel heel veel. Liever leer ik een land echt goed kennen door er langere tijd door te brengen, ga je voor snel en 2 plekken per land waar je een nacht logeert, tja, dan ben je bij mij niet aan het juiste adres, dan krijg je nog niets mee. Zo heb ik ook niets met een cruise, dan stap je uit in een stadje en that’s it. Nee, zet mij maar voor langere tijd ergens neer. Maar ieder zijn ding.
Leuk dat het herkenbaar is Daphne. En veel of weinig landen, inderdaad het is de herinnering die telt.
Ik moet ook altijd erg lachen als mensen zeggen “daar ben ik geweest” en ik dan vraag wat ze ervan vonden en ze dan eigenlijk moeten bekennen dat ze er toevallig een nachtje gestrand waren maar verder niets van het land hadden gezien.
Interessant om te lezen hoe iedereen hier weer anders tegenaan kijkt. Zelf ben ik van de slow travel. Ik wil een land of een regio het liefst zo veel mogelijk ontdekken. Ook keer ik soms terug naar plekken waar ik eerder ben geweest omdat ze mij dierbaar zijn, ook op bekende plekken valt altijd nog genoeg te ontdekken vind ik. Of ik kies ervoor om een ander deel van een bepaald land te verkennen. Canada en Frankrijk bijvoorbeeld, daar zou ik eindeloos naartoe kunnen reizen omdat deze landen zo divers zijn. Bijhouden hoeveel landen ik heb bezocht doe ik niet, want daar gaat het mij niet om. Het gaat mij om de ervaring die ik opdoe en om een plek echt te ervaren spendeer ik daar het liefst zoveel mogelijk tijd. Ik vind het lastig om te begrijpen hoe sommige reizigers een groot aantal bestemmingen kunnen afvinken binnen een paar maanden ofzo.. Maar ieder z’n ding. Als zij daar happy van worden vind ik het prima 😉
Grappig hoe iedereen heel sterk een eigen invulling aan reizen geeft. Juist lang op een plek lijkt wel de voorkeur van velen te zijn. Vroeger bezocht ik drie landen in een maand tijd, tegenwoordig doe ik er in dezelfde tijd nog maar 1.
Mijn standpunt weet je wellicht al. Ik heb er niets op tegen, maar er ook niets mee. Ik ga naar iets kijken wat mijn interesse heeft gewekt. Mocht dat in een land liggen waar ik als ben geweest, dan is dan maar zo. En het woord afvinken m.b.t. landen…. brrr
Haha, jaaaa ik had jou al wel zo ingeschat 😉 En heel herkenbaar, gewoon gaan waar je op dat moment heen wilt, nieuw land of niet.
Ik hou op mijn blog bij in welke landen ik ben geweest, maar ik tel ze niet. Hoeft voor mij ook niet, al is het natuurlijk wel een leuk vooruitzicht om te weten hoeveel landen je dan wél nog kunt bezoeken 🙂 En haha, mijn bucketlist is ook zo oneindig hoor. Ik wil echt overal naartoe gaan en alles gezien hebben. Dat is ook de reden dat ik steeds naar nieuwe plaatsen trek.
Leuk dat we die overeenkomst hebben, steeds naar nieuwe plekken te willen!