Het lijkt wel of ik steeds vaker weer foto’s zie van mensen met lieve schattige welpen in hun armen. Ik kan niet anders dan bekennen dat ik het ook vertederend vind om er naar te kijken. Inmiddels zie ik dat de wereld een stuk complexer en minder prettig in elkaar zit dan de mooie foto’s tonen. Ik ben zeker geen expert op dit gebied en iedereen moet altijd kiezen waar je jezelf prettig bij voelt, maar na het zien van al die foto’s wil ik toch maar weer eens mijn verhaal kwijt. En misschien, als je vrijwilligerswerk met dieren overweegt, denk je er dan een beetje anders over.

Ook ik was er bijna door verleid. Drie jaar geleden kreeg ik na een tijdje wachten een telefoontje dat er eindelijk plek was op een vrijwilligers project met leeuwen in zuid Afrika. Hup, ticket geboekt en in mijn hoofd begon het zich al te vormen. Eindelijk kon ik eens iets voor de dieren gaan doen. Iets bijdragen aan een diersoort die ik schitterend vind, maar helaas sterk met uitsterven bedreigd wordt. En ik zou daar iets gaan betekenen.

In de voorbereiding wilde ik natuurlijk wel meer weten. Want het lijkt enig dat je in de buurt van welpen werkt, maar waar komen die vandaan? “Het zijn vaak wezen waarvan de moeder overleden is”. Ach gossie, arme beestjes dacht ik. En waar gaan ze heen als ze weer in het wild uitgezet worden, want dat was toch het doel? Toen bleef het antwoord vaag. Ze gaven dieren van 2 jaar en ouder aan een andere organisatie die dan weer voor een nieuw thuis zou zorgen. Een ’thuis’? Ze zouden toch in het wild uitgezet worden?!

Al snel voelde ik me niet goed meer bij dit project en ik heb na een paar weken de hele boel afgeblazen. De Nederlandse tussenorganisatie heb ik gebeld met de uitleg. Zij zeiden alleen iets vaags over dat het erg lastig is het juiste voor dieren te doen. Ja, dat zal best, maar dit voelde voor mij zeker niet als ‘het juiste’.

Hoe weet je nou waar je goed aan doet?

Ik was best wel geschrokken. Hoe makkelijk ik mee werd gezogen in een mooi plaatje van werken met dieren. Hoe weet je nou wanneer een project echt bijdraagt aan het voortbestaan van een diersoort? Veel informatie heb ik bij Stichting Spots opgevraagd. De lieve mensen daar staan open voor al je vragen en door allerlei onderzoeken hebben zij inmiddels een grote expertise op dit gebied opgebouwd.

Het lijkt me nog steeds waanzinnig om als vrijwilliger iets te kunnen bijdragen aan dierenwelzijn en er zijn heus manieren om dat op een betere manier te kunnen doen. Zoals onlangs toen ik een dag mee mocht werken bij dierenopvang Zonnegloed. Maar ik kijk wel voortaan met een meer kritische blik naar projecten.

Ik hoop dat ik niet te streng over kom. Bezint eer ge begint, dat is eigenlijk wat ik wil zeggen. Voor meer informatie, neem een kijkje op de website van Stichting Spots.

Heb jij wel eens overwogen vrijwilligerswerk met dieren te doen, of heb je er ervaring mee?