Zoals ik jullie liet weten, speelde ik met de gedachten om te bloggen over zwangerschap en besloot ik er toch vanaf te zien. Vooral omdat het te privé voelt om er hele blogs aan te wijden. En dus blijf ik lekker schrijven over reizen. Maar omdat ik regelmatig leuke, grappige en interessante vragen krijg over mijn zwangerschap, heb ik besloten er toch een bericht aan te besteden. Hier komt een kleine inkijk in mijn persoonlijke ervaringen.

Had je al lang een kinderwens?

Van kinds af aan droomde ik van moeder worden. Helaas weet ik uit ervaring dat een zwangerschap alles behalve vanzelfsprekend is. Pas als je het loslaat, zeggen ze, dan komt het goed. En ja, dat gold ook voor ons, maar zo makkelijk is dat niet. Ik beschouw onze uk als een wonderlijk engeltje.

Is zwanger zijn zoals je had verwacht?

Het is leuker en tegelijkertijd zwaarder. Ik vind het bizar dat er gewoon een wezentje groeit en leeft in mijn buik, zo’n wonder. Nog steeds vind ik het onwerkelijk om straks een baby in mijn armen te hebben, onze baby. Fysiek heb ik wel veel meer kwaaltjes dan ik ooit vooraf had gedacht.

Wat vind je er het leukste aan?

De baby voelen bewegen. Dat is magisch! Het went ook niet, ik geniet van iedere beweging. Zeker nu ik verlof heb, vind ik het heerlijk gewoon stil te liggen en hem te voelen bewegen.

Wat ik ook echt tof vond is om de kinderkamer uit te zoeken. De meubeltjes, de kleuren, de aankleding. En het geboortekaartje, daar ben ik ook echt heel content mee. Ik merk dat met deze dingen bezig zijn me hele fijne, positieve gevoelens geeft. Daarom ga ik eigenlijk iedere dag wel weer even in de babykamer rond kijken.

Oh ja, en wat ik echt wel grappig en leuk vind, is dat ik mijn buik niet meer in hoef te houden 🙂 Dat deed ik vaak toch wel automatisch.

Een bizarre gewaarwording is dat, des te groter mijn buik is geworden, des te meer bekijks de buik heeft. Het valt me echt op dat de blik van sommige mensen naar mijn buik getrokken wordt. Vooral de laatste weken. Toen waren er ook wel eens mensen die grapten met “hij komt er nu toch niet uit, he?” alsof ik spontaan daar ter plekke even een baby zou werpen.

Wat vind je minder leuk?

De kwaaltjes. De bekkenpijn en het vocht in mijn handen, benen en voeten is echt wel vervelend. Ik vind het ook jammer dat ik daardoor mijn trouwring al even niet meer aan kan.

En ik voel me al een tijdje behoorlijk ‘groot’. De lieve en positieve reacties op de foto’s op Facebook en Instagram doen me dan ook echt heel erg goed!

Wat zijn de leukste, memorabele momenten?

Sowieso de positieve test. De start van de rollercoaster zeg maar. Er kwamen zoveel emoties tegelijk los. Voor de zekerheid heb ik nog een paar testen gedaan in de uren en dagen erna, ik kon het niet geloven!

De echo’s blijf ik ook boeiend vinden. Een soort sneak peak. En het hartje horen ook. Ik heb het geluid soms opgenomen en luister het graag terug.

En de babyshower! Die had ik op dat moment totaal niet zien aankomen. Zoveel liefs van mijn vriendinnetjes bij elkaar, dat was super.

Het aller- aller leukste was toch wel dat ik uk voor het eerst goed voelde bewegen en Remco het ook voelde. Alsof het vanaf toen nog ‘echter’ werd.

Wat vind je lastig?

Afhankelijk zijn. Door mijn fysieke gesteldheid lukken dingen niet altijd zelf. Remco doet onwijs veel, waar ik hem eeuwig dankbaar voor ben. Maar eerlijk gezegd, even als een prinses behandeld worden is leuk, maar veel liever doe ik dingen echt gewoon zelf.

En de hormonen. Ook hier weer eeuwige dankbaarheid voor Remco, want die moet het af en toe zwaar hebben als die monsters mij overnemen en veranderen in een feeks.

Wat ik in de eerste maanden lastig vond, is vertrouwen in dat het goed zal gaan. In het begin voel en zie je immers niets, maar de baby is er wel degelijk. Dat vond ik mentaal best pittig i.v.m. een eerdere teleurstelling.

En wat ik nu richting de uitgerekende datum lastig vind, is dat die een paar dagen rond papa’s verjaardag en papa’s sterfdag ligt. Die dualiteit vond ik in het begin mooi en haast symbolisch. Nu vind ik het wel moeilijker worden. Het gemis van papa is heel scherp. Ik vind het onvoorstelbaar dat het bijna een jaar geleden is dat hij moest gaan en dat houdt me stiekem steeds meer bezig.

Welke kwaaltjes hebben je verrast?

De moeheid in het eerste trimester. Die is wel bekend, maar echt, dat een mens zo moe kan zijn! En door het vocht voel ik de vingers in mijn rechterhand al lang niet meer. Dat is een heel apart gevoel. Maar dat komt vast allemaal weer goed.

En dat men vaker naar de wc moet, is wel bekend. Maar echt, serieus… zo vaak! Soms ben ik net geweest, broek omhoog en kan ik eigenlijk meteen alweer.

En, je kunt het geen kwaaltje noemen, mar mijn snel groeiende en volle haar! Dat verraste me. Jammer dat ik dat na de bevalling kwijt zal raken.

Wat mis je het meeste?

Fysiek alles kunnen doen waar ik zin in heb. In mijn hoofd ben ik nog steeds dezelfde persoon, maar mijn lichaam is totaal anders. Daardoor lukt het al lang niet meer om lekker een stuk te gaan wandelen, wat ik graag doe. Op dit moment is zelfs omdraaien in bed of schoenen aan trekken al een hele onderneming.

Waar kijk je het meest naar uit?

Onze kleine lieverd te ontmoeten, vast te houden en te knuffelen! Ik voel nu al zoveel liefde voor hem, dat is moeilijk te beschrijven. Ik ben ook heel nieuwsgierig hoe hij eruit zal zien en hoe zijn karaktertje zich zal ontwikkelen.

Hoe kijk je tegen de bevalling aan?

Bang ben ik niet, ik heb er echt heel veel zin in. Of dat op HET moment nog zo is, zie ik dan wel. Met hypno birthing hebben Remco en ik ons goed voorbereid. Ik zie de bevalling met veel vertrouwen tegemoet. Na al die maanden ben ik al zover gekomen, die paar uren/dagen gaan hoe dan ook goed komen! En Remco is mijn grote steun daarbij.

Wat ga je doen als je bevallen bent, van de dingen die je nu niet kunt of mag?

Sushi eten! Echt kilo’s zalmsashimi! De bestelling ligt al bij de visboer klaar 😉 En gorgonzola en andere boerenkaasjes. Oh, wat heb ik daar een zin in!

En shoppen. Ten minste, als ik weer mijn eigen maatje terug heb. Ik heb het gemist om leuke jurkjes te kunnen kopen en aan te trekken. Ik heb ook zin om weer te gaan hardlopen. Het zal moeten blijken of ik daar straks ook de zin en tijd voor ga vinden 😉

Wat zul je niet missen als je bevallen bent?

Mijn steunkousen en braces voor mijn polsen 🙂 En de liters vocht die ik vast hou en extra kilo’s die ik mee zeul.

Wat zou jij van me willen weten?