Quy Nhon, niet bijzonder, toch speciaal

Mijn reis door Vietnam vervolgde van het prachtige Whale Island verder naar het noorden. Om de lange afstand tot de volgende bestemming Hoi An een beetje acceptabel te houden, stopte ik een nachtje in het kleine kustplaatsje Quy Nhon. De boulevard was lang en breed en duidelijk net nieuw aangelegd. Maar veel levendigheid vind je er niet. Het stadje lijkt potentie te hebben om uit te groeien tot meer dan enkel een plek om even te stoppen, maar op dit moment is er eigenlijk niet veel bijzonders te doen. En toch kan zo’n plek je verrassen, juist omdat je er niets van verwacht, leidt het tot een memorabele ervaring!

Zoals ook de Lonely Planet aan geeft, vind je er een tempel, een museum en net buiten de stad een voormalig lepra ziekenhuis dat je kunt bezoeken. Niets van dat heb ik gezien. Ik kwam er pas laat in de middag aan en wilde vooral wat relaxen. Dus ging ik op zoek naar een massage salon.

Een beetje op en neer gelopen langs de boulevard, in het grauwe, miezerige weer, bijna de hoop opgegeven dat er ook maar iets te vinden was. Tot de grote letters “massage” tegen de zijkant van een saai hotelgebouw de aandacht trokken. En zo kwam ik bij My Linh terecht. Een kleine salon met een ruimte waar tot vier personen tegelijkertijd gemasseerd kunnen worden, afhankelijk ook van hoeveel personeel er aanwezig is. Men spreekt er geen Engels, dus wat er ging gebeuren, was voor mij één grote verrassing.

Ook leuk: de ideale reisroute door Vietnam

Nadat ik mijn schoenen beneden achter moest laten, werd ik naar boven gedirigeerd naar een vrije donkere ruimte met massage stoelen en kreeg zo’n typisch massage shirt aan. Eerst werden de voeten gewassen in (gloeiend) heet water en toen begon de massage. Oh my!! Een anderhalf durende geweldig aangename massage met drukpunten en Hot Stone behandeling was het gevolg. 😀 Het overtrof werkelijk alle verwachtingen en is met stip de beste massage ooit! Na afloop kreeg ik ginger tea om bij te komen. Het afrekenen was in het niet-Engels een uitdaging. Onbegrijpelijk, maar de hele behandeling bleek niet meer dan 8 euro te kosten!

Daarna was het tijd om wat te gaan eten. Ook dat is vaak een uitdaging in restaurantjes waar niemand Engels spreekt. Het lukte om in één tentje loempia’s te bestellen. De serveerster rolde er aan tafel steeds nog een extra blad omheen. In een ander tentje lukte het met foto’s van eten op mijn Iphone en via een telefoongesprek met iemand die wel een beetje Engels sprak om allerlei overheerlijke Vietnamese gerechten op tafel te krijgen. Een super gezellige avond vol lekker eten en gezelligheid met handgebaren was het gevolg.

En zo werd Quy Nhon een plaatsje waar ik graag nog vaak aan terug denk!

Praktische informatie

Vietnam is goed op eigen gelegenheid te bereizen, in je eentje of samen met iemand. Geef je toch de voorkeur aan een georganiseerde reis, kijk dan bij het aanbod van Shoestring. Of laat Dagboek Reizen een reis op maat voor je maken.